Molibden protein metabolizmasında önemli bir mineraldir. Bu mikro besin, filtrelenmemiş su, süt, fasulye, bezelye, peynir, yeşil yapraklı sebzeler, fasulye, ekmek ve tahıllarda bulunur ve insan vücudunun düzgün çalışması için çok önemlidir, çünkü onsuz sülfitler ve toksinler birikir kanser de dahil olmak üzere hastalık riskini arttırmak.
Nerede bulunur
Molibden toprakta bulunur ve bitkilere geçer, bu nedenle bitkileri tüketerek dolaylı olarak bu mineralleri tüketiyoruz. Aynı şey öküz ve inek gibi bitkilerle beslenen hayvanların etini, özellikle karaciğer ve böbrekler gibi kısımları tüketirken de olur.
Bu nedenle, molibden eksikliği çok nadirdir çünkü bu mineral için ihtiyaçlarımız normal yiyeceklerle kolayca karşılanır. Ancak, uzun süreli yetersiz beslenme vakalarında ortaya çıkabilir ve semptomlar arasında artmış kalp hızı, nefes almada zorluk, bulantı, kusma, yönelim bozukluğu ve hatta koma bulunur. Öte yandan, fazla molibden kandaki ürik asit konsantrasyonunda ve eklem ağrısında bir artışa neden olabilir.
Molibden ne için kullanılır?
Molibden sağlıklı metabolizmadan sorumludur. Hücrelerin korunmasına yardımcı olur ve erken yaşlanma ile savaşmaya ve enflamatuar ve metabolik hastalıkların yanı sıra kansere, özellikle kandaki kanserli tümörlere karşı toksinlerin vücuttan atılmasında faydalıdır.
Çünkü molibden, kanda antioksidan rolü olan enzimleri aktive eder, sağlıklı hücrelere yapışan serbest radikallerle reaksiyona girerek hücre fonksiyonunun azalmasına ve hücrenin kendisinin tahrip olmasına yol açar. Böylece, antioksidanların yardımıyla serbest radikaller nötr hale gelir ve sağlıklı hücrelere zarar vermez.
Molibden önerisi
Sağlıklı bir yetişkin için önerilen günlük molibden dozu 45 mikrogram molibden'dir ve hamilelik sırasında 50 mikrogram önerilir. 2000 mikrogramdan fazla molibden dozları toksik olabilir, gut, organ hasarı, nörolojik fonksiyon bozukluğu, diğer minerallerdeki eksiklikler ve hatta nöbetler gibi semptomlara neden olabilir. Düzenli bir diyette önerilen günlük doza ve aşırı doza ulaşmak mümkündür.
