Dispraksi: nedir, belirtiler ve tedavi

Dispraksi, beynin vücut hareketlerini planlamak ve koordine etmekte zorlandığı, çocuğun dengeyi, postürü koruyamadığı ve hatta bazen konuşma güçlüğü çekmediği bir durumdur. Bu şekilde, bu çocuklar genellikle “sakar çocuklar” olarak kabul edilir, çünkü genellikle nesneleri kırırlar, yanarlar ve belirgin bir sebep olmadan düşerler.

Etkilenen hareketlerin türüne bağlı olarak, dispraksi aşağıdakiler gibi çeşitli tiplere ayrılabilir:

• Motor dispraksi: kasları koordine etme, giyinme, yemek yeme veya yürüme gibi aktivitelere müdahale eden zorluklar ile karakterizedir. Bazı durumlarda, basit hareketler yapmak yavaşlıkla da ilişkilidir; Konuşma dispraksisi: dil geliştirme zorluğu, kelimeleri yanlış veya algılanamaz bir şekilde telaffuz etmek; Postüral dispraksi: örneğin ayakta dururken, otururken veya yürürken doğru bir duruşu sürdürmede zorluğa yol açar.

Çocukları etkilemeye ek olarak, felç geçiren veya kafa travması geçiren kişilerde dispraksi de ortaya çıkabilir.

Ana belirtiler

Dispraksi semptomları, etkilenen hareketlerin türüne ve durumun ciddiyetine bağlı olarak kişiden kişiye değişir, ancak çoğu durumda aşağıdaki gibi görevleri yerine getirmede zorluklar ortaya çıkar:

• Yürüyüş; Zıplama; Koşma; Dengeyi koruma; Çizim veya boyama; Yazma; Penye; Çatal bıçak takımı ile yemek yeme; Diş fırçalama; Açıkça konuşmak.

Çocuklarda dispraksi genellikle sadece 3 ila 5 yıl arasında teşhis edilir ve o yaşa kadar çocuğun sakar veya tembel olduğu görülebilir, çünkü diğer çocukların zaten yaptığı hareketlere hakim olmak uzun zaman alır.

Olası nedenler

Çocuklarda, dispraksiye neredeyse her zaman sinir hücrelerinin gelişmesini daha uzun süren genetik bir değişiklik neden olur. Bununla birlikte, dispraksi, yetişkinlerde daha sık görülen inme veya kafa travması gibi travma veya beyin hasarı nedeniyle de ortaya çıkabilir.

Teşhis nasıl onaylanır?

Çocuklarda tanı, bir çocuk doktoru tarafından, ebeveynlerin ve öğretmenlerin davranışlarının gözlemlenmesi ve raporlarının değerlendirilmesi yoluyla yapılmalıdır, çünkü özel bir test yoktur. Bu nedenle, ebeveynlerin çocuklarında gözlemledikleri garip davranışları yazmaları ve öğretmenlerle konuşmaları önerilir.

Yetişkinlerde, bu teşhisin yapılması kolaydır, çünkü bir beyin travmasından sonra ortaya çıkar ve kişinin daha önce yapabilecekleriyle karşılaştırılabilir, bu da kişinin kendisi tarafından tanımlanır.

Tedavi nasıl yapılır

Disprazi tedavisi mesleki terapi, fizyoterapi ve konuşma terapisi ile yapılır, çünkü bunlar hem kas gücü, denge hem de psikolojik yönler gibi fiziksel yönlerini iyileştirmeye yardımcı olan, daha fazla özerklik ve güvenlik sağlar. Bu şekilde günlük aktivitelerde, sosyal ilişkilerde ve dispraksinin getirdiği kısıtlamalarla başa çıkma yeteneğinde daha iyi bir performans elde etmek mümkündür.

Bu nedenle, her bireyin ihtiyacına göre bireyselleştirilmiş bir müdahale planı yapılmalıdır. Çocuklarda, öğretmenlerin sağlık profesyonellerinin tedavisine ve rehberliğine dahil edilmesi de önemlidir, böylece davranışlarla nasıl başa çıkacaklarını ve sürekli olarak engellerin üstesinden gelmeye nasıl yardımcı olacaklarını bilirler.

Evde ve okulda yapılacak egzersizler

Çocuğun gelişimine yardımcı olabilecek ve sağlık profesyonelleri ile gerçekleştirilen tekniklerin eğitimini sürdürebilecek bazı egzersizler şunlardır:

• Bulmacalar yapmak: akıl yürütmeyi teşvik etmenin yanı sıra, çocuğun daha iyi görsel ve alan algısına sahip olmasına yardımcı olurlar; Çocuğu bilgisayar klavyesinde yazmaya teşvik edin: elle yazmaktan daha kolaydır, ancak aynı zamanda koordinasyon gerektirir; Bir anti-stres topunun sıkılması: çocuğun kas gücünü uyarır ve arttırır; Top atma: Çocuğun koordinasyonunu ve alan kavramını uyarır.

Okulda, öğretmenlerin, aşırı çalışma istememek ve her seferinde bir tane olmak üzere, iş yerinde yapılan tüm hataları işaret etmekten kaçınmak yerine, yazılı çalışmalar yerine sözlü çalışmaların sunumunu teşvik etmeye dikkat etmesi önemlidir.