Enteral beslenme: ne olduğu ve ne için olduğu

Enteral beslenme, kişi normal bir diyet tüketemediğinde, daha fazla kalori yemek gerektiğinden veya besin kaybı olduğu için gastrointestinal sistem yoluyla tüm besinlerin veya bir kısmının uygulanmasına izin veren bir gıda türüdür. çünkü sindirim sistemini rahat bırakmak gerekir.

Bu tür beslenme, burundan veya ağızdan mideye veya bağırsağa yerleştirilebilen bir besleme tüpü olarak bilinen bir tüp yoluyla uygulanır. Uzunluğu ve yerleştirildiği yer altta yatan hastalığa, genel sağlık durumuna, tahmini süreye ve ulaşılacak hedefe göre değişir.

Enteral beslenmeyi uygulamanın daha az yaygın bir yolu, bir tüpün doğrudan deriden mideye veya bağırsağa yerleştirildiği, bu tür beslenmenin 4 haftadan fazla yapılması gerektiğinde belirtildiği bir ostomidir. gelişmiş Alzheimer hastalarının vakaları.

Ne için

Enteral beslenme, daha fazla kalori verilmesi gerektiğinde ve bunlar normal diyetle sağlanamıyorsa veya bazı hastalıklar kalorilerin ağızdan tüketilmesine izin vermediğinde kullanılır. Bununla birlikte, bağırsak düzgün çalışıyor olmalıdır.

Bu nedenle, enteral beslenmenin uygulanabileceği bazı durumlar şunlardır:

• 24 haftadan az prematüre bebekler; Solunum güçlüğü sendromu; Gastrointestinal sistemin malformasyonları; Kafa travması; Kısa bağırsak sendromu; İyileşme aşamasında akut pankreatit; Kronik ishal ve inflamatuar bağırsak hastalığı; Yanıklar veya kostik özofajit; Malabsorpsiyon sendromu;; Şiddetli yetersiz beslenme; Anoreksiya nervoza gibi yeme bozuklukları.

Ek olarak, bu tür beslenme, doğrudan damara yerleştirilen parenteral beslenme ile oral beslenme arasında bir geçiş şekli olarak da kullanılabilir.

Enteral beslenme türleri

Tüp yoluyla enteral beslenmeyi uygulamanın birkaç yolu vardır, bunlar arasında:

türleri	Nedir?	avantajları	dezavantajları
nazogastrik	Burundan mideye sokulan bir tüptür.	En çok kullanılan rotadır çünkü yerleştirilmesi en kolay yoldur.	Nazal, özofagus veya trakeal tahrişe neden olabilir; öksürürken veya kusarken hareket edebilir ve bulantıya neden olabilir.
Orogastrik ve oroenterik	Ağızdan mideye veya bağırsağa yerleştirilir.	Yenidoğanlarda en çok kullanılan burun olmasını engellemez.	Tükürük üretiminin artmasına neden olabilir.
nazoenteral	Burundan bağırsağa, duodenuma veya jejunuma yerleştirilebilen bir prob.	Taşınması daha kolaydır; daha iyi tolere edilir; probun tıkanması olasılığını azaltır ve daha az gastrik distansiyona neden olur.	Mide sularının etkisini azaltır; bağırsak delinmesi riski gösterir; formüllerin ve besleme şemalarının seçimini sınırlar.
gastrostomi	Doğrudan cilde mideye kadar yerleştirilen bir tüptür.	Hava yolunu engellemez; daha büyük çaplı probların kullanılmasına izin verir ve kullanımı daha kolaydır.	Ameliyatla yerleştirilmesi gerekir; artan reflü neden olabilir; cilt enfeksiyonuna ve tahrişe neden olabilir; abdominal perforasyon riski taşır.
Duodenostomi ve jejunostomi	Prob doğrudan deriden duodenuma veya jejunuma yerleştirilir.	Mide sularının akciğere aspirasyon riskini azaltır; ameliyat sonrası mide ameliyatlarında beslenmeye izin verir.	Ameliyat gerektiren daha zor yerleştirilir; probun tıkanması veya kopması riski taşır; ishale neden olabilir; bir infüzyon pompasına ihtiyacınız var.

Bu tür besleme, bolus olarak bilinen bir şırınga ile veya yerçekimi kuvveti veya bir infüzyon pompası yoluyla uygulanabilir. İdeal olarak, en az her 3 ila 4 saatte bir uygulanmalıdır, ancak bir infüzyon pompası yardımıyla beslemenin sürekli yapılabileceği durumlar vardır. Bu tip pompa bağırsak hareketlerini taklit eder, özellikle tüp bağırsağa yerleştirildiğinde beslemeyi daha iyi tolere eder.

Enteral beslenme ile bir kişi nasıl beslenir

Yiyecek ve uygulanacak miktar yaş, beslenme durumu, ihtiyaçlar, hastalık ve sindirim sisteminin fonksiyonel kapasitesi gibi bazı faktörlere bağlı olacaktır. Bununla birlikte, yavaş yavaş artan saatte 20 mL'lik düşük bir hacim ile beslemeye başlamak normaldir.

Besinler ezilmiş bir diyetle veya enteral formülle verilebilir:

1. Ezilmiş diyet

Probdan ezilmiş ve süzülmüş yiyeceklerin verilmesinden oluşur. Bu durumda, beslenme uzmanı diyetin yanı sıra yiyecek hacmini ve uygulanması gereken zamanı ayrıntılı olarak hesaplamalıdır. Bu diyette sebze, yumrular, yağsız et ve meyvelerin dahil edilmesi yaygındır.

Beslenme uzmanı, olası yetersiz beslenmeyi önleyerek, tüm besin maddelerinin yeterli tedarikini sağlamak için diyete enteral bir formül eklemeyi de düşünebilir.

Klasik gıdaya daha yakın olmasına rağmen, bu tür beslenmenin bakteriler tarafından daha yüksek bir kontaminasyon riski vardır ve bu da bazı besinlerin emilimini sınırlayabilir. Ek olarak, ezilmiş gıdalardan oluştuğu için, bu diyet ayrıca probun tıkanması için daha büyük bir risk oluşturur.

2. Enteral formüller

Enteral beslenme konusunda insanların ihtiyaçlarını bastırmak için kullanılabilecek birkaç hazır formül vardır, bunlar arasında:

• Polimerik: proteinler, karbonhidratlar, yağlar, vitaminler ve mineraller dahil tüm besin maddelerini içeren formüller. Yarı temel, oligomerik veya yarı hidrolize: bunlar besinleri önceden sindirilmiş, bağırsak seviyesinde emilmesi daha kolay olan formüllerdir; Temel veya hidrolize: bağırsak seviyesinde emilmesi çok kolay olan kompozisyonlarındaki tüm basit besinlere sahiptirler. Modüler: protein, karbonhidratlar veya yağlar gibi sadece bir makro besin içeren formüllerdir. Bu formüller özellikle spesifik bir makrobesin miktarını arttırmak için kullanılır.

Bunlara ek olarak, bileşimi diyabet, karaciğer problemleri veya böbrek bozuklukları gibi bazı kronik hastalıklara uyarlanmış başka özel formüller de vardır.

Olası komplikasyonlar

Enteral beslenme sırasında, tüp tıkanıklığı gibi mekanik problemlerden, örneğin aspirasyon pnömonisi veya mide rüptürü gibi enfeksiyonlara kadar bazı komplikasyonlar ortaya çıkabilir.

Metabolik komplikasyonlar veya dehidrasyon, vitamin ve mineral eksiklikleri, artmış kan şekeri veya elektrolit dengesizliği de ortaya çıkabilir. Ek olarak, ishal, kabızlık, şişkinlik, reflü, bulantı veya kusma vakaları da olabilir.

Bununla birlikte, bir doktordan gözetim ve rehberlik yanı sıra tüpün ve beslenme formüllerinin uygun şekilde kullanılması durumunda tüm bu komplikasyonlardan kaçınılabilir.

Ne zaman kullanılmamalıdır?

Enteral beslenme, yüksek bronkoaspirasyon riski olan hastalar için kontrendikedir, yani tüpten sıvı akciğerlere girebilir, bu da yutma güçlüğü çeken veya ciddi reflüden muzdarip kişilerde daha yaygındır.

Ek olarak, dekompanse veya kararsız olan, kronik ishal, bağırsak tıkanıklığı, sık kusma, mide kanaması, nekrotizan enterokolit, akut pankreatit veya bağırsak atrezi olan vakalarda enteral beslenme kullanmaktan kaçınılmalıdır. Tüm bu durumlarda, en iyi seçenek genellikle parenteral nütrisyon kullanmaktır. Bu tür beslenmenin nelerden oluştuğunu görün.