Sistemik skleroz, aşırı kolajen üretimine neden olan, cildin dokusunda ve görünümünde değişikliklere neden olan ve daha sert hale gelen bir otoimmün hastalıktır.
Ek olarak, bazı durumlarda, hastalık vücudun diğer bölgelerini de etkileyerek kalp, böbrekler ve akciğerler gibi diğer önemli organların sertleşmesine neden olabilir. Bu nedenle, hastalığı tedavi etmese de, gelişimini geciktirmeye yardımcı olan ve komplikasyonların ortaya çıkmasını önleyen tedaviye başlamak çok önemlidir.
Sistemik sklerozun bilinen bir nedeni yoktur, ancak 30 ila 50 yaş arasındaki kadınlarda daha yaygın olduğu ve hastalarda farklı şekillerde ortaya çıktığı bilinmektedir. Evrimi de öngörülemez, hızlı bir şekilde gelişebilir ve ölüme yol açabilir veya yavaşça sadece küçük cilt problemlerine neden olabilir.
Ana belirtiler
Hastalığın en erken aşamalarında, cilt, özellikle ağız, burun ve parmaklar etrafında daha sert ve kızarık bir cildin varlığından başlayarak en çok etkilenen organdır.
Bununla birlikte, kötüleştikçe, sistemik skleroz, vücudun diğer kısımlarını ve hatta organları etkileyerek aşağıdaki belirtileri oluşturabilir:
- Eklem ağrısı; Yürüme ve hareket zorluğu; Sürekli nefes darlığı; Saç dökülmesi; İshal veya kabızlık ile bağırsak geçişindeki değişiklikler; Yutma zorluğu; Yemeklerden sonra şişkinlik.
Bu tip sklerozu olan birçok kişi, parmaklardaki kan damarlarının daraldığı, kanın doğru geçişini önleyen ve parmak uçlarında ve rahatsızlıkta renk kaybına neden olan Raynaud sendromunu da geliştirebilir. Raynaud sendromunun ne olduğu ve nasıl tedavi edildiği hakkında daha fazla bilgi edinin.
Teşhis nasıl yapılır
Genellikle, doktor derideki değişiklikleri ve semptomları gözlemledikten sonra sistemik sklerozdan şüphelenebilir, ancak diğer hastalıkları dışlamak ve durumun doğrulanmasına yardımcı olmak için X-ışınları, BT taramaları ve hatta cilt biyopsisi gibi diğer teşhis testleri de yapılmalıdır. sistemik skleroz varlığı.
En çok kime sahip olma riski vardır?
Sistemik sklerozun kökeninde aşırı kolajen üretimine yol açan neden bilinmemektedir, ancak aşağıdakiler gibi bazı risk faktörleri vardır:
- Kadın olmak; Kemoterapiye sahip olmak; Silis tozuna maruz kalmak.
Bununla birlikte, bu risk faktörlerinden bir veya daha fazlasına sahip olmak, ailede başka vakalar olsa bile, hastalığın gelişeceği anlamına gelmez.
Tedavi nasıl yapılır
Tedavi hastalığı tedavi etmez, ancak gelişimini geciktirmeye ve semptomları hafifletmeye yardımcı olur, kişinin yaşam kalitesini iyileştirir.
Bu nedenle, ortaya çıkan semptomlara ve hastalığın gelişme evresine göre her tedavi kişiye uyarlanmalıdır. En çok kullanılan ilaçlardan bazıları şunlardır:
- Betametazon veya Prednizon gibi kortikosteroidler; Metotreksat veya Siklofosfamid gibi immünosüpresanlar; Ibuprofen veya Nimesulid gibi anti-enflamatuarlar.
Bazı insanlar da geri akışa sahip olabilir ve bu gibi durumlarda, örneğin yatak başı kaldırılmış olarak uyumaya ve örneğin Omeprazol veya Lansoprazol gibi proton pompası inhibe edici ilaçları almaya ek olarak günde birkaç kez küçük öğünler yemek tavsiye edilir.
Yürümede veya hareket etmede zorluk olduğunda, fizik tedavi seansları yapmak da gerekebilir.
