Özofagus divertikülozu olup olmadığını öğrenin

Özofagus divertikülozu, divertikül olarak bilinen küçük bir kesenin, ağız ve mide arasındaki sindirim sistemi kısmında ortaya çıkmasından oluşur ve aşağıdaki gibi semptomlara neden olur:

Yutma güçlüğü; Boğazda sıkışmış yiyecek hissi; Kalıcı öksürük; Boğazda ağrı; Görünür neden olmadan kilo kaybı; Kötü nefes.

Genellikle, bu tür semptomların ortaya çıkması 30 yaşından sonra daha sık görülür ve zamanla kötüleşen veya diğer semptomların eşlik ettiği öksürük gibi izole bir semptomun ortaya çıkması yaygındır.

Özofagus divertikülozu ciddi bir problem değildir, ancak divertikül zamanla artabilir ve bu da yutma sırasında ağrıya, yiyeceğin mideye ulaşamamasına ve hatta tekrarlayan pnömoniye neden olabilir. örnek.

Özofagus divertikülozu nasıl teşhis edilir

Özofagus divertiküloz tanısı genellikle aşağıdaki gibi bazı teşhis testleri yapıldıktan sonra bir gastroenterolog tarafından yapılır:

Endoskopi: ağızdan mideye uçtan bir kamera ile küçük bir esnek tüp yerleştirilir, yemek borusunda divertikül olup olmadığını gözlemlemeye izin verir; Kontrastlı röntgen: kontrastlı bir sıvı içip hareketini gözlemlemek için bir X-ışını yapın Boğazdaki sıvı, olası divertikülün tanımlanmasına yardımcı olur.

Bu tip muayeneler, yemek borusunda divertikül gelişimini önermek için spesifik bir neden olmadığından, divertiküloza benzer semptomlar ortaya çıktığında yapılmalıdır.

Özofagus divertiküloz nasıl tedavi edilir

Özofagus divertikülozu tedavisi sunulan semptomlara göre değişir ve hastanın yaşamında çok az değişikliğe neden olduklarında, çeşitli bir diyet yemek, iyi yemek çiğnemek, günde 2 litre su içmek ve onunla uyumak gibi sadece birkaç önlem önerilir. yükseltilmiş yatak başı, örneğin.

Divertikülozun yutulması veya tekrarlayan pnömonilerin ortaya çıkmasında büyük zorluklara neden olduğu durumlarda, gastroenterolog, divertikülü çıkarmak ve özofagus duvarını güçlendirmek için ameliyat yapılmasını önerebilir ve tekrarlanmasını önleyebilir.

Bununla birlikte, ameliyat sadece semptomların şiddetli olduğu durumlarda, örneğin akciğer, dalak veya karaciğerin yanı sıra tromboz gibi riskler olduğu durumlarda kullanılmalıdır.