Şizofreni, genellikle sanrılı düşünceler, halüsinasyonlar, söylemler ve değişmiş davranışlara dönüşen düşünce ve algının bozulması ile karakterize zihinsel bir hastalıktır. Çocuklarda halüsinasyonlar ve sanrılar genellikle insanları görmek gibi yetişkinlerden daha az karmaşık olduğundan, gerçekten halüsinasyonlar mı yoksa sadece oyunlar mı olduklarını anlamaya çalışılmalıdır.
Bu hastalık genellikle 10 ila 45 yaş arasında görülür ve çocukluk çağında çok nadir görülür. 5 yaşın altındaki hastalığın bazı raporları olmasına rağmen, bu vakalar çok nadirdir ve ergenlik döneminde semptomlar daha belirgin hale gelir.
Şizofreni genellikle, örneğin sosyal izolasyon, yıkıcı davranışlar, kişisel hijyende bozulma, öfke patlamaları veya okul veya işte ilgi kaybı gibi hastalığın olumsuz belirtilerinin ortaya çıktığı psikotik öncesi bir aşamada başlar. Hastalık 12 yaşından önce ortaya çıktığında, davranışsal problemlerle güçlü bir şekilde ilişkilidir ve prognoz daha kötüdür. Bunun nedeni, normal işlevleri kaybetme ve duygusal bozukluklar, entelektüel ve dil değişiklikleri geliştirme olasılıklarının daha yüksek olmasıdır.
Çocuklukta karakteristik semptomlar
Şizofreni 12 yaşından önce ortaya çıktığında, çocuk davranış problemleri göstermeye başlar. Genel olarak, topluma uyum sağlama direnci gösterir, kendini izole eder, garip davranışlar üstlenir ve bazı durumlarda nöropsikomotor gelişimde bir gecikme de ortaya çıkar. Bilişsel açığa ek olarak, dikkat, öğrenme ve soyutlamada da bir açık vardır.
Çocuk büyüdükçe ve yetişkinliğe girdiğinde, hastalığın pozitif ve negatif olarak alt bölümlere ayrılan diğer karakteristik semptomları ortaya çıkabilir. Pozitif semptomlar, hastalığın akut dekompansasyon aşamalarında en çok görülen semptomlardır ve negatif semptomlar, şizofreninin kendisinin evriminden, antipsikotik ilaçların etkilerinden ve ikincil pozitif semptomların kendilerinden kaynaklanır.
Çocuğunuz yetişkinliğe geçerken hangi şizofreni belirtilerinin ortaya çıkabileceğini öğrenin.
Şizofreni türleri
Klasik modelde şizofreni 5 türe ayrılabilir:
- Pozitif semptomların baskın olduğu paranoid şizofreni; Düşünce değişikliklerinin yaygın olduğu düzensiz; Motor semptomların ve aktivite değişikliklerinin baskınlığı ile karakterize olan katatonik; Fikri ve iş performansının azaldığı ve sosyal izolasyonun baskın olduğu farklılaşmamış; Negatif semptomların baskın olduğu kalıntı, burada, bir öncekinde olduğu gibi, sosyal izolasyonun yanı sıra duygusal donukluk ve entelektüel yoksulluk vardır.
Bununla birlikte, DSM V'de tanımlanan şizofreni, alt tiplerin ilişkili olduğu düşünüldüğü için artık beş tür şizofreni içermemektedir. Bu nedenle, yukarıda belirtilen alt tipler su geçirmez değildir ve kişi, hastalığın evriminin belirli bir noktasında, başka bir şizofreni tipi veya başka bir alt tipin belirtilerini gösteren bir klinik tablo sunabilir.
Çeşitli şizofreni türlerini nasıl tanımlayacağınızı daha ayrıntılı olarak öğrenin.
Teşhis nasıl yapılır
Şizofreni tanısı koymak için basit bir tanı değildir ve çocuklarda diğer durumlardan, özellikle bipolar affektif bozukluktan ayırt etmek daha da zorlaşabilir ve semptomları zaman içinde yeniden değerlendirmek gerekir.
Tedavi nedir
Şizofreninin tedavisi yoktur ve tedavi genellikle semptomları ve nüksleri azaltmak amacıyla gerçekleştirilir. Antipsikotikler genellikle reçete edilir, ancak çocukluk çağında bu ilaçlarla ilgili çok az çalışma vardır.
Haloperidol, birkaç yıldır kullanılan bir ilaçtır ve çocuklarda psikoz tedavisi için iyi bir seçim olmaya devam etmektedir. Ek olarak, risperidon ve olanzapin de çocukluk çağı psikozlarının tedavisinde iyi sonuçlar vermiştir.
