Sosyal kaygı bozukluğu olarak da adlandırılan sosyal fobi, kişinin halka açık yerlerde konuşma veya yemek yeme, kalabalık yerlere girme, partiye gitme veya röportaj yapma gibi normal sosyal durumlarda çok endişeli hissettiği psikolojik bir bozukluktur. örneğin, istihdam.
Bu bozuklukta kişi, performansı veya onun hakkında ne düşünebilecekleri konusunda güvensizdir ve endişelidir, bu nedenle başkaları tarafından yargılanabileceği durumlardan kaçınır. Bu fobinin iki ana türü vardır:
- Genelleştirilmiş sosyal fobi: kişi konuşmak, buluşmak, halka açık yerlerde dışarı çıkmak, konuşmak, yemek yemek, toplum içinde yazmak gibi neredeyse tüm sosyal durumlardan korkar; Performans veya kısıtlı sosyal fobi: kişi, örneğin birçok insanla konuşmak veya sahnede performans yapmak gibi performanslarına bağlı bazı sosyal durumlardan korkmaktadır.
Tedavi uygun şekilde yapılırsa bu tür fobi tedavi edilebilir ve bu nedenle bir psikoloğa veya bir psikiyatriste danışmanız önerilir.
Ana belirtiler
Sosyal fobi belirtileri şunları içerir:
- Çarpıntı; Nefes darlığı; Baş dönmesi; Ter; Bulanık görme; Titreme; Konuşmada kekeme veya zorluklar; Kırmızı yüz; Mide bulantısı ve kusma; Ne söyleneceğini veya yapıldığını unutmak.
Sosyal fobinin başlangıcı belirsiz ve kademelidir, bu da sorunun ne zaman başladığını tanımlamasını zorlaştırır. Bununla birlikte, çoğu zaman çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkar.
Fobiye Neden Olanlar
Sosyal fobinin nedenleri aşağıdakilerle ilişkili olabilir:
- Toplumda daha önce travmatize edici deneyim; Sosyal maruziyet korkusu; Kritik; Reddetme; Düşük benlik saygısı; Aşırı koruyucu ebeveynler; Birkaç sosyal fırsat.
Bu durumlar kişinin güvenini azaltır ve güçlü bir güvensizlik üreterek kişinin kendi işlevlerini kamusal alanda yerine getirebileceğinden şüphe etmesine neden olur.
Tedavi nasıl yapılır
Sosyal fobi tedavisi genellikle bir psikolog tarafından yönlendirilir ve kişinin endişe belirtilerini kontrol etmeyi, onu endişelendiren düşüncelere meydan okumayı, onları yeterli ve olumlu düşüncelerle değiştirmeyi öğrendiği bilişsel davranış terapisi ile başlar, korkularını aşmak ve sosyal becerilerini bir grupta uygulamak için gerçek yaşam durumlarıyla yüzleşmek.
Bununla birlikte, terapi yeterli olmadığında, psikolog kişiyi, daha iyi sonuçlar elde etmeye yardımcı olacak anksiyolitik veya antidepresan ilaçların reçete edilebileceği bir psikiyatriste yönlendirebilir. Bununla birlikte, ideal, ilaç kullanımını seçmeden önce daima psikologla tedaviyi denemektir.
