Arnold-Chiari sendromu, merkezi sinir sisteminin tehlikeye girdiği nadir bir genetik malformasyondur ve denge zorluklarına, motor koordinasyon kaybına ve görsel sorunlara neden olabilir.
Bu malformasyon kadınlarda daha yaygındır ve genellikle, bilinmeyen bir nedenden ötürü, dengeden sorumlu beynin bir parçası olan beyincinin uygunsuz bir şekilde geliştiği fetüsün gelişimi sırasında ortaya çıkar. Beyincik gelişimine göre Arnold-Chiari sendromu dört tipte sınıflandırılabilir:
- Chiari I: Çocuklarda en sık görülen ve en çok gözlenen tiptir ve beyincik, normalde sadece omuriliği geçmesi gereken foramen magnum adı verilen kafatasının tabanında bulunan bir deliğe uzandığında ortaya çıkar; Chiari II: Beyinciklere ek olarak, beyin sapı da foramen magnumuna uzandığında olur. Bu tip malformasyon, omuriliğin ve onu koruyan yapıların gelişimindeki bir başarısızlığa karşılık gelen spina bifidalı çocuklarda görülmesi daha yaygındır. Spina bifida hakkında daha fazla bilgi edinin; Chiari III: Serebellum ve beyin sapı, foramen magnum'a uzanmanın yanı sıra, omuriliğe ulaştığında olur, bu malformasyon nadir olmasına rağmen en ciddi olanıdır; Chiari IV: Bu tip de nadirdir ve yaşamla bağdaşmaz ve hiçbir gelişme olmadığında veya beyincik eksik gelişimi olduğunda meydana gelir.
Tanı, manyetik rezonans görüntüleme veya bilgisayarlı tomografi gibi görüntüleme muayeneleri ve doktorun dengeye ek olarak kişinin motor ve duyusal kapasitesini değerlendirmek için testler yaptığı nörolojik muayenelere dayanarak yapılır.
Ana belirtiler
Bu malformasyonla doğan bazı çocuklar, ergenlik veya yetişkinliğe ulaştıklarında 30 yaşından daha yaygın olarak semptom göstermeyebilir veya mevcut olmayabilir. Semptomlar sinir sistemi tutulum derecesine göre değişir ve şunlar olabilir:
- Servikal ağrı; Kas zayıflığı; Denge zorluğu; Koordinasyon değişikliği; Duygu ve uyuşma kaybı; Görsel değişim; Baş dönmesi; Artan kalp atış hızı.
Bu malformasyon, fetüsün gelişimi sırasında daha yaygındır, ancak enfeksiyonlar, kafaya darbeler veya toksik maddelere maruz kalma gibi beyin omurilik sıvısı miktarını azaltabilecek durumlar nedeniyle yetişkin yaşamında daha nadiren ortaya çıkabilir.
Bir nörolog tarafından kişi tarafından bildirilen semptomlara, reflekslerin, denge ve koordinasyonun değerlendirilmesine ve bilgisayarlı tomografi veya manyetik rezonans görüntülemenin analizine izin veren nörolojik muayenelere dayanan tanı.
Tedavi nasıl yapılır
Tedavi semptomlara ve şiddetine göre yapılır ve semptomları hafifletmeyi ve hastalığın ilerlemesini önlemeyi amaçlar. Semptom yoksa, genellikle tedaviye gerek yoktur. Bununla birlikte, bazı durumlarda, ağrıyı hafifletmek için ilaçların kullanılması, örneğin Ibuprofen gibi nörolog tarafından önerilebilir.
Semptomlar ortaya çıktığında ve daha şiddetli olduğunda, kişinin yaşam kalitesine müdahale ederek, bir nörolog, omuriliği açmak ve sıvının dolaşımına izin vermek için genel anestezi altında yapılan cerrahi bir prosedür önerebilir. beyin omurilik sıvısı. Ek olarak, nörolog tarafından motor koordinasyonu, konuşma ve koordinasyonu geliştirmek için fizyoterapi veya mesleki terapi önerilebilir.
