Septik şok: nedir, belirtiler ve tedavi nasıl yapılır

Septik şok, sepsisin ciddi bir komplikasyonu olarak tanımlanır, burada sıvı ve antibiyotik replasmanı ile uygun tedavi ile bile, kişi düşük tansiyon ve laktat seviyelerinin 2 mmol / L'nin üzerinde olmaya devam eder. Bu parametreler, hastanın evrimini, tedaviye yanıtı ve diğer prosedürleri gerçekleştirme ihtiyacını kontrol etmek için hastanede düzenli olarak değerlendirilir.

Septik şok bir zorluk olarak kabul edilir, çünkü hasta hastalığın bu aşamasına ulaştığında, mikroorganizmalar tarafından üretilen toksik maddelerin daha büyük bir bulaşıcı odağı ve daha büyük bir baskınlığı olduğu için zaten daha zayıftır.

Kan basıncındaki düşüş nedeniyle, septik şoktaki kişilerin kan dolaşımında daha fazla zorluk çekmesi yaygındır, bu da beyin, kalp ve böbrekler gibi önemli organlara daha az oksijene ulaşmasına neden olur. Bu, azalmış idrar çıkışı ve zihinsel durum değişiklikleri gibi diğer daha spesifik septik şok belirtileri ve semptomlarının ortaya çıkmasına neden olur.

Septik şok tedavisi, kalp ve böbrek fonksiyonlarını düzenlemek ve enfeksiyona neden olan mikroorganizmayı ortadan kaldırmak için basınç ve laktat seviyelerini izlemenin yanı sıra Yoğun Bakım Ünitesinde (YBÜ) yapılır.

Ana belirtiler

Septik şok sepsisin bir komplikasyonu olarak kabul edildiğinden, hasta tarafından sunulan belirti ve semptomlar aynıdır, yüksek ve kalıcı ateş ve kalp hızında bir artış ile. Ek olarak, septik şok durumunda gözlemlemek de mümkündür:

• Ortalama arter basıncı (MAP) 65 mmHg'ye eşit veya daha az olan çok düşük kan basıncı; Dolaşımdaki laktat konsantrasyonunda artış, 2.0 mmol / L'nin üzerindeki konsantrasyonlar doğrulandı; Dolaşımdaki oksijen miktarını artırmak için hızlı nefes alma; Daha az idrar üretimi; Bilinç kaybı veya zihinsel karışıklık;

Septik şok belirtileri, mikroorganizma kan dolaşımına ulaştığında ve bu enfeksiyonla savaşmak için sitokinler ve enflamatuar aracılar üretmek ve serbest bırakmak için bağışıklık sistemini uyaran toksinlerini serbest bıraktığında ortaya çıkar. Hasta tedaviye cevap vermezse veya mikroorganizmaların toksisitesi çok yüksekse, hastanın şiddetli sepsis ve daha sonra septik şok gelişmesi mümkündür.

Çok miktarda toksin nedeniyle, organlara ulaşan oksijen miktarında değişiklikler olabilir, bu da organ yetmezliğine ve kişinin hayatını riske atabilir.

Septik şokun olası nedenleri

Septik şokun ortaya çıkması, kişinin bağışıklık sistemine ek olarak mikroorganizmaların tedaviye direnci ile ilgilidir. Daha uzun süredir hastanede olan, bağışıklığı tehlikeye atan hastalıklara sahip olan, yakın zamanda ameliyat olmuş, yetersiz beslenen veya daha yaşlı olan insanlar septik şok gelişme riski altındadır.

Septik şokun diğer olası nedenleri, hastanede yatan hasta ile doğrudan ve günlük temas halinde olan hastane ekipmanı oldukları için enfekte probların ve kateterlerin varlığıdır. Böylece, mikroorganizma kan dolaşımına daha kolay yayılabilir, organizmanın işleyişinden ve dokulara oksijen verilmesinden ödün veren ve septik şoku karakterize eden toksinleri çoğaltabilir ve serbest bırakabilir. Septik şokun nedenleri hakkında daha fazla bilgi edinin.

Teşhis nasıl onaylanır?

Septik şok tanısı, kişinin klinik muayenesi ve laboratuvar testlerine dayanarak yapılır. Normalde, kan hücresi sayısının değişip değişmediği (kırmızı kan hücreleri, lökositler ve trombositler), böbrek fonksiyonuyla ilgili bir sorun varsa, kandaki oksijen konsantrasyonunun ne olduğu ve miktarında herhangi bir değişiklik olup olmadığı tespit edilen bir kan testi yapılır. kanda bulunan elektrolit miktarı. Doktorun sipariş edebileceği diğer testler, şoka neden olan mikroorganizmanın tanımlanması ile ilgilidir.

Sepsisin karakteristik belirtilerine ve semptomlarına ek olarak, tedaviden sonra bile laktat konsantrasyonunda bir artış ve düşük kan basıncının kalıcılığı tespit edildiğinde tanı septik şok için kesintir.

Tedavi nasıl yapılır

Septik şokun tedavisi yoğun bakım ünitesinde (Yoğun Bakım Ünitesi) yapılmalıdır ve sepsisin nedensel ajanını ortadan kaldırmayı ve bu şekilde septik şoku gidermeyi amaçlamaktadır. Ek olarak, kan basıncını düzenlemek için vazoaktif ilaçların kullanımı, kan miktarını arttırmak için sıvı replasmanına ek olarak ve dolayısıyla oksijenin dokulara taşınmasını desteklemektedir.

1. Antibiyotik kullanımı

Septik şok doğrulanırsa, enfeksiyonun odağı henüz bilinmese bile güçlü bir antibiyotik başlatılmalıdır. Bu, enfeksiyona neden olan mikroorganizmanın mümkün olan en kısa sürede ortadan kaldırılmasıyla vücudun bağışıklık tepkisini azaltır.

Tedavi, tanımlanan mikroorganizmaya göre antimikrobiyallerin (antibiyotikler) kullanılmasıyla yapılır. En iyi antibiyotiği tanımlamanıza yardımcı olan test hakkında bilgi edinin.

2. Damarda hidrasyon

Septik şokta kan dolaşımı aşırı derecede bozulur, bu da vücudun oksijenlenmesini zorlaştırır. Vende yüksek dozda serum, kg başına yaklaşık 30 ml yapılması, kabul edilebilir kan akışını sürdürmeye ve ilaçlara yanıtı iyileştirmeye yardımcı olmanın bir yolu olarak önerilir.

3. Tansiyon ilaçları

Sadece damardaki hidrasyon ile çözülmeyen kan basıncındaki düşüş nedeniyle, en az 65 mmHg'lik ortalama bir kan basıncı elde etmek için vazopresör adı verilen kan basıncını yükseltmek için genellikle ilaçların kullanılması gerekir.

Bu ilaçların bazı örnekleri Noradrenaline, Vasopressin, Dopamine ve Adrenalin'dir, bunlar daha fazla komplikasyondan kaçınmak için yakın klinik izleme ile kullanılması gereken ilaçlardır. Başka bir seçenek, Dobutamine gibi kalp atışı gücünü artıran ilaçlar kullanmaktır.

4. Kan nakli

Yetersiz kan akışı belirtileri olan ve 7 mg / dl'nin altında hemoglobin ile anemisi olan hastalar için gerekli olabilir. Kan transfüzyonunun ana endikasyonlarını kontrol edin.

5. Kortikosteroid kullanımı

Hidrokortizon gibi kortikosteroid ilaçlar, enflamasyonu azaltmanın bir yolu olarak gösterilebilir, ancak sadece refrakter septik şok durumunda, yani hidrasyon ve kullanımında bile kan basıncının iyileştirilemediği durumlarda faydalar vardır. çareler.

6. Hemodiyaliz

Hemodiyaliz her zaman endike değildir, ancak aşırı elektrolitlerin hızlı bir şekilde çıkarılması, kandaki asitliğin veya böbreklerin düzgün çalışmadığı ciddi vakalarda bir çözüm olabilir.