- 1. Virüslerden kaynaklanan veya bilinen bir nedeni olmayan akut perikardit
- 2. Bakterilerin neden olduğu perikardit
- 3. Kronik perikardit
- 4. Diğer hastalıklara sekonder perikardit
- 5. İnme ile perikardit
- 6. Konstriktif perikardit
Perikardit, kalbi, perikardiyumu çizen zarın iltihaplanmasına karşılık gelir ve çoğunlukla göğüs ağrısına neden olur. Bu iltihaplanma, çoğu zaman enfeksiyonlardan kaynaklanan çeşitli nedenlere sahip olabilir.
Perikarditin farklı nedenleri ve tipleri nedeniyle, her duruma göre tedavi yapılmalıdır, normalde evde dinlenme ve doktor tarafından belirtilen ağrı kesiciler kullanılarak yapılmalıdır. Perikarditin ne olduğunu ve nasıl tanımlanacağını anlayın.
Perikardit tedavisi, nedenine, hastalığın seyrine ve ortaya çıkabilecek komplikasyonlara bağlıdır. Bu nedenle, kardiyolog tarafından kurulabilecek tedavi genellikle:
1. Virüslerden kaynaklanan veya bilinen bir nedeni olmayan akut perikardit
Bu tip perikardit, virüs enfeksiyonu veya tanımlanamayan başka bir durum nedeniyle kalbi çevreleyen doku olan perikardın iltihaplanması ile karakterizedir.
Bu nedenle, kardiyolog tarafından kurulan tedavi önerileri semptomları hafifletmeyi amaçlar:
- Vücuttaki kişileri rahatlattığı belirtilen ağrı kesiciler; Ateşi azaltmayı amaçlayan antipiretikler; Doktorun rehberliğine göre alınması gereken steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar, genellikle iki hafta boyunca yüksek dozlar önerilir; mide koruması, hastanın mide ağrısı veya ülseri olması durumunda; Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlara eklenmesi ve hastalığın tekrarlanmasını önlemek için bir yıl boyunca sürdürülmesi gereken kolşisin. Kolşisin hakkında daha fazla bilgi edinin.
Ek olarak, semptomlar düzelene ve iltihap kontrol altına alınana veya düzelene kadar hastanın istirahatte olması büyük önem taşır.
2. Bakterilerin neden olduğu perikardit
Bu durumda, kalbi çevreleyen dokunun iltihaplanması bakterilerden kaynaklanır ve bu nedenle tedavi, bakterileri ortadan kaldırmak için esas olarak antibiyotik kullanımı ile yapılır.
Antibiyotik kullanımına ek olarak, kardiyolog steroidal olmayan anti-enflamatuar ilaçların kullanılmasını ve en ciddi vakalarda hastaneye yatış, perikardın drenajı veya cerrahi olarak çıkarılmasını önerebilir.
3. Kronik perikardit
Kronik perikardite, perikardın yavaş ve kademeli iltihaplanması neden olur ve semptomlar genellikle fark edilmez. Kronik perikardit hakkında daha fazla bilgi edinin.
Bu tip perikardit tedavisi genellikle fazla sıvıları ortadan kaldırmaya yardımcı olan diüretik ilaçların kullanımı gibi semptomları hafifletmek amacıyla yapılır. Ek olarak, hastalığın nedenine ve ilerlemesine bağlı olarak, perikardın çıkarılması için immünosüpresif ilaç veya cerrahi kullanımı doktor tarafından belirtilebilir.
4. Diğer hastalıklara sekonder perikardit
Bazı hastalıklardan dolayı perikardit meydana geldiğinde, tedavi nedenine göre yapılır ve genellikle doktor tarafından önerilir:
- Ibuprofen gibi hormonal olmayan anti-enflamatuar (NSAID); tıbbi tavsiyeye bağlı olarak tek başına veya NSAID ile ilişkili olabilen kolşisin. İlk tedavide veya rekürrens krizlerinde kullanılabilir; Genellikle bağ dokusu hastalıkları, üremik perikardit ve Kolşisin veya NSAID'lere cevap vermeyen vakalarda belirtilen kortikosteroidler.
5. İnme ile perikardit
Bu tip perikardit, perikardda sıvının yavaş birikmesi ile karakterize edilir ve bu nedenle tedavi, biriken sıvıyı çıkarmak için perikardiyal ponksiyon yoluyla yapılır ve enflamatuar işaretleri azaltır.
6. Konstriktif perikardit
Bu tip perikarditte, perikardda, iltihaplanmaya ek olarak, tıkanma ve kalsifikasyonlara ek olarak, kalbin normal işleyişine müdahale edebilen bir yara izine benzer bir doku gelişir.
Bu tip perikardit tedavisi şu şekilde yapılır:
- Ameliyattan önce başlatılması ve 1 yıl sürdürülmesi gereken anti tüberküloz ilaçlar; Kalp fonksiyonunu iyileştiren ilaçlar; Diüretik ilaçlar; Perikardın çıkarılması için cerrahi.
Özellikle diğer kalp hastalıkları ile ilişkili perikardit vakalarında cerrahinin ertelenmemesi gerektiğine dikkat etmek önemlidir, çünkü kalp fonksiyonunda büyük sınırlamaları olan hastalar ölüm riski daha yüksek olabilir ve ameliyatın yararı daha azdır.
