Enterovirüs ve enfeksiyonun ana belirtileri nedir

Enterovirüsler, ana replikasyon araçları gastrointestinal sistem olan ve ateş, kusma ve boğaz ağrısı gibi semptomlara neden olan bir virüs cinsine karşılık gelir. Enterovirüslerin neden olduğu hastalıklar oldukça bulaşıcıdır ve yetişkinlerde daha gelişmiş bir bağışıklık sistemine sahip olduğundan, enfeksiyonlara daha iyi yanıt verdiği için çocuklarda daha yaygındır.

Ana enterovirüs, çocuk felcine neden olan ve sinir sistemine ulaştığında uzuv felci ve motor koordinasyonunda bozulmaya neden olabilecek virüs olan poliovirüstür. Virüsün bulaşması esas olarak virüs tarafından kontamine olmuş gıda ve / veya suyun yutulması veya kontamine kişiler veya nesnelerle temas yoluyla gerçekleşir. Bu nedenle, enfeksiyonları önlemenin en iyi yolu, çocuk felci durumunda aşılamaya ek olarak hijyen alışkanlıklarını geliştirmektir.

Enterovirüsün neden olduğu ana semptomlar ve hastalıklar

Enterovirüs enfeksiyonu ile ilişkili semptomların varlığı ve / veya yokluğu virüsün türüne, virülansına ve kişinin bağışıklık sistemine bağlıdır. Çoğu enfeksiyon vakasında semptomlar görülmez ve hastalık doğal olarak düzelir. Bununla birlikte, çocuklarda, esas olarak, bağışıklık sistemi zayıf bir şekilde geliştiğinden, virüsün türüne bağlı olarak, baş ağrısı, ateş, kusma, boğaz ağrısı, ağızda cilt yaraları ve ülserler gibi semptomların olması mümkündür., daha yüksek komplikasyon riskine ek olarak.

Enterovirüsler etkilenen organa bağlı olarak birkaç organa, hastalığın semptomlarına ve şiddetine ulaşabilir. Böylece, enterovirüslerin neden olduğu ana hastalıklar şunlardır:

Çocuk felci: Çocuk felci olarak da adlandırılan çocuk felci, sinir sistemine ulaşabilen ve uzuvların felce, motor koordinasyonundaki değişiklikler, eklem ağrısı ve kas atrofisine neden olabilen bir tür enterovirüs olan poliovirüs; El-ayak-ağız sendromu: Bu hastalık son derece bulaşıcıdır ve ateş, ishal ve kusmaya ek olarak ellerde ve ayaklarda ve ağız yaralarında kabarcıkların ortaya çıkmasına neden olan Coxsackie tipi enterovirüs; Herpangina: Herpangina'ya Coxsackie tipi enterovirüs ve Herpes simpleks virüsü neden olabilir ve kırmızı ve tahriş olmuş bir boğazın yanı sıra ağız içinde ve dışında yaraların varlığı ile karakterizedir; Viral menenjit: Bu tip menenjit, enterovirüs sinir sistemine ulaştığında ve beyin ve omuriliği hizalayan zarlar olan menenjlerin iltihaplanmasına neden olduğunda ortaya çıkar, ateş, baş ağrısı, boyun ve artan duyarlılık gibi semptomlara yol açar ışığa; Ensefalit: Viral ensefalitte enterovirüs beyinde iltihaplanmaya neden olur ve kas felci, görsel değişiklikler ve konuşma veya duyma güçlükleri gibi olası komplikasyonları önlemek için hızlı bir şekilde tedavi edilmelidir; Hemorajik konjonktivit: Viral konjonktivit durumunda, enterovirüs gözün astarı ile doğrudan temas eder ve gözlerin iltihaplanmasına ve gözün kızarmasına neden olan küçük kanamaya neden olur.

Enterovirüsün iletimi esas olarak kontamine malzemelerle tüketim veya temas yoluyla gerçekleşir, dışkı-oral yol ana enfeksiyon yolu olur. Kirlenme enterovirüs yutulduğunda meydana gelir, sindirim sistemi bu virüsün çoğalmasının ana bölgesi, dolayısıyla enterovirüs adıdır.

Dışkı-oral iletimine ek olarak, virüs enterovirüs de boğazda lezyonlara neden olabileceğinden, havada dağılan damlacıklar yoluyla da bulaşabilir, ancak bu bulaşma şekli daha az sıklıkta görülür.

Gebelikte enterovirüs enfeksiyonu riskleri

Hamilelik sırasında enterovirüs enfeksiyonu, enfeksiyon tespit edilmediğinde ve doğumdan kısa bir süre sonra bebek üzerinde tedaviye başlandığında bebek için bir risk oluşturur. Bunun nedeni, bebeğin hamilelik sırasında ve doğumdan sonra, bağışıklık sisteminin az gelişmesi, virüsün kan dolaşımına ulaştığı ve kolayca yayıldığı sepsisin karakteristik belirtileri ve semptomları nedeniyle virüsle temas edebilmesidir. diğer organlara.

Böylece, enterovirüs merkezi sinir sistemine, karaciğere, pankreas ve kalbe ulaşabilir ve birkaç gün içinde bebeğin organlarında çoklu başarısızlığa neden olarak ölümle sonuçlanır. Bu nedenle, bebekte tedaviye başlamak ve doğumdan hemen sonra komplikasyonları önlemek amacıyla enterovirüs enfeksiyonunun hamilelikte tanımlanması önemlidir.

Nasıl tedavi edilir

Enterovirüs enfeksiyonlarının tedavisi, çoğu durumda semptomları hafifletmeyi amaçlar, çünkü bu tür virüslerin neden olduğu çoğu enfeksiyon için spesifik bir tedavi yoktur. Genellikle enfeksiyon belirtileri bir süre sonra kendi kendine kaybolur, ancak enterovirüs kan dolaşımına veya merkezi sinir sistemine ulaştığında, doktor rehberliğine göre tedavi gerektiren ölümcül olabilir.

Merkezi sinir sisteminin katılımı durumunda, damarda immünoglobulin uygulaması doktor tarafından önerilebilir, böylece vücut enfeksiyonla daha kolay savaşabilir. Enterovirüsün enfeksiyonunu önlemek için bazı ilaçlar test aşamasındadır, henüz kullanım için düzenlenmemiş ve salınmamıştır.

Şu anda sadece çocuk felci, çocuk felci virüsü ve aşıdan sorumlu enterovirüse karşı bir aşı vardır, aşı ilk olarak 2 aylıkken 5 doz halinde uygulanmalıdır. Diğer enterovirüs tipleri durumunda, bu virüslerin ana bulaşma yolu fekal olduğundan, tüketim veya diğer amaçlar için kullanılan suyun kontaminasyonunu önlemek için hijyen önlemlerinin alınması ve en iyi sanitasyon koşullarına erişilmesi önemlidir. Oral. Çocuk felci aşısının ne zaman alınacağına bakın.

Teşhis nasıl yapılır

Enterovirüs enfeksiyonunun ilk tanısı, hasta tarafından tarif edilen ve enfeksiyonun doğrulanması için laboratuvar testleri gerektiren klinik belirtilerden yapılır. Enfeksiyonun enterovirüs ile laboratuvar teşhisi, virüsün tipinin ve vücuttaki konsantrasyonunun tanımlandığı PCR olarak da adlandırılan Polimeraz Zincir Reaksiyonu moleküler testlerle yapılır.

Virüs ayrıca, replikasyon özelliklerini doğrulamak için bu virüsün spesifik kültür ortamlarında izole edilmesiyle de tanımlanabilir. Bu virüs, kişi tarafından tarif edilen semptomlara bağlı olarak dışkı, beyin omurilik sıvısı (BOS), boğaz ve kan salgılanması gibi çeşitli biyolojik malzemelerden izole edilebilir. Dışkıda, enterovirüs enfeksiyondan 6 haftaya kadar tespit edilebilir ve enfeksiyonun başlangıcından itibaren 3 ila 7 gün arasında boğazda tespit edilebilir.

Serolojik testler ayrıca bağışıklık sisteminin enfeksiyona tepkisini kontrol etmek için talep edilebilir, ancak bu tip testler enterovirüs enfeksiyonlarını teşhis etmek için yaygın olarak kullanılmaz.