Carbuncles, saçın kökündeki iltihaplanma nedeniyle oluşan ve ciltte apse, yara ve ülser üretebilen kaynama kümeleridir. Tedavisi biriken irin drenajı, kendi başına ya da dermatolog veya genel cerrah tarafından yapılan bir prosedürle, antibiyotikli merhemlerin kullanımına ve cildin antiseptik sabunla temizlenmesine ek olarak yapılır.
Bu hastalık aynı zamanda Şarbon olarak da bilinir, ancak genellikle cilt üzerinde doğal olarak yaşayan Staphylococcus aureus bakterilerinin fazlalığından kaynaklandığı için biyolojik bir silah olarak kullanılan Şarbondan farklıdır. Biyolojik bir silah olarak kullanılan Bacilos anthracis bakterisinin neden olduğu Şarbon hastalığı hakkında daha fazla bilgi edinin.
Tedavi nasıl yapılır
Şarbon tedavisi için, cilt bakterilerinin yeni lezyonlar oluşturmasını önlemek için başlangıçta sıvı antibakteriyel sabun, klorheksidin veya potasyum permanganat çözeltisi kullanarak cildinizi temiz tutmalısınız.
Bununla birlikte, karbonkülün içinde biriken irin çıkarılması da gereklidir. Bunun için irin deriden çıkmasına izin vermek için günde 2 ila 3 kez 5 ila 10 dakika boyunca ılık su kompresleri koymalısınız. Başka bir seçenek, irin küçük bir cerrahi prosedürle çıkarılması için dermatoloğa veya pratisyene gitmektir.
Ek olarak, örneğin ağrı ve ateşi hafifletmek için ibuprofen veya dipiron gibi anti-enflamatuar veya analjezik hapların kullanılması gerekli olabilir. Bazı durumlarda, pratisyen, özellikle enfeksiyon çok derin olduğunda veya ateş düzelmediğinde, sefaleksin gibi tablet antibiyotikleri de reçete edebilir.
Karbunkül nasıl oluşur
Saç folikülünün iltihaplanması, cilt bakterilerinin enfeksiyonu ile birlikte, irin ile dolu ve çok acı verici olan sarı ve kırmızımsı bir yumru olan kaynamaya neden olabilir. Karbonkül, iltihaplı dokudan geçen ve cildin daha derin katmanlarına ulaşan, vücutta ateş, halsizlik ve ağrı gibi semptomlara neden olabilecek birkaç kaynama olduğunda oluşur.
Kaynamadan daha ciddi bir enfeksiyon olduğundan, karbonkül sadece kaynamadan daha yavaş gelişir ve iyileşir, yaklaşık 2 hafta sürer.
En yaygın yer boyun, omuzlar, sırt ve uyluktadır ve örneğin yaşlılarda veya yetersiz beslenme nedeniyle zayıf bağışıklık sistemlerinde daha sık olabilir.
