Çocuk kaygısı: işaretler ve nasıl kontrol edilir

Anksiyete, hem yetişkinlerin hem de çocukların yaşamlarında normal ve çok yaygın bir duygudur, ancak bu endişe çok güçlü olduğunda ve çocuğun hayatını normal olarak yaşamasını veya çeşitli etkinliklere katılmasını engellediğinde, daha fazla olabilir daha eksiksiz bir gelişime izin vermek için ele alınması ve ele alınması gerekir.

Ebeveynler ayrıldığında, eve taşındığında, okulu değiştirdiğinde veya sevilen biri öldüğünde çocuğun endişe belirtileri göstermesi yaygındır ve bu nedenle bu daha travmatik durumlar karşısında ebeveynler çocuğun davranışlarına dikkat etmeli, kontrol etmelidir. duruma uyum sağlıyorsanız veya mantıksız ve aşırı korkular geliştiriyorsanız.

Genellikle çocuk kendini güvende, korunaklı ve destekli hissettiğinde daha sakin ve sakinleşir. Çocukla konuşmak, gözlerine bakmak, bakış açılarını anlamaya çalışmak, kendi duygularını anlamaya yardımcı olur, gelişimlerine katkıda bulunur.

Ana kaygı belirtileri

Küçük çocuklar genellikle ne hissettiklerini ifade etmeyi daha zor bulurlar ve bu nedenle endişeli olduklarını söyleyemezler, çünkü kendileri endişeli olmanın ne olduğunu anlamazlar.

Bununla birlikte, ebeveynlerin bir kaygı durumunu belirlemelerine yardımcı olabilecek bazı işaretler vardır, örneğin:

• Normalden daha sinirli ve ağrılı olmak; Uykuya dalmakta zorluk çekmek; Gece boyunca normalden daha sık uyanmak; Parmağınızı emmek veya pantolonunuzu tekrar işemek; Sık sık kabuslar olmak.

Öte yandan, daha büyük çocuklar ne hissettiklerini ifade edebilirler, ancak genellikle bu duygular endişe olarak anlaşılmaz ve çocuk, örneğin, günlük rutin aktivitelerden kaçınmaya çalışırken güven ve zorluk eksikliğini ifade edebilir. arkadaşlarla dışarı çıkmak veya okula gitmek gibi.

Bu semptomlar hafif ve geçici olduğunda genellikle endişe nedeni yoktur ve geçici kaygı durumunu temsil eder. Bununla birlikte, geçmesi 1 haftadan fazla sürerse, ebeveynler veya bakıcılar uyanık olmalı ve çocuğun bu aşamayı aşmasına yardımcı olmalıdır.

Çocuğunuzun kaygıyı kontrol etmesine nasıl yardımcı olabilirsiniz?

Çocuk kronik bir anksiyete krizine girdiğinde, ebeveynler, bakıcılar ve aile üyeleri döngüyü kırmaya ve refahı yeniden kazanmaya çalışırken çok önemlidir. Bununla birlikte, bu görev oldukça karmaşık olabilir ve en iyi niyetli ebeveynler bile endişeyi artıran hatalar yapabilir.

Bu nedenle, ideal olan, olası bir aşırı veya kronik anksiyete durumu tespit edildiğinde, doğru bir değerlendirme yapmak ve her bir duruma uyarlanmış rehberlik almak için bir psikoloğa danışmaktır.

Yine de, çocuğunuzun kaygısını kontrol etmenize yardımcı olabilecek bazı ipuçları şunlardır:

1. Çocuğun korkularını önlemeye çalışmayın

Endişe yaşayan çocukların genellikle sokağa çıkmak, okula gitmek, hatta başka insanlarla konuşmak gibi korkuları vardır. Bu durumlarda, yapılması gereken şey çocuğu kurtarmaya ve tüm bu durumları ortadan kaldırmaya çalışmak değildir, çünkü bu şekilde korkularının üstesinden gelemez ve korkusunun üstesinden gelmek için stratejiler yaratmaz. Buna ek olarak, belirli bir durumdan kaçınarak, çocuk bu durumdan gerçekten kaçınmak için nedenleri olduğunu anlayacaktır, çünkü yetişkin de onlardan kaçınır.

Bununla birlikte, aşırı baskı durumu daha da kötüleştirebileceğinden, çocuk korkularıyla yüzleşmek zorunda kalmamalıdır. Böylece yapılması gereken, korku durumlarını doğal olarak ele almak ve mümkün olduğunda çocuğa bu korkunun üstesinden gelmenin mümkün olduğunu göstermektir.

2. Çocuğun ne hissettiğine değer verin

Çocuğun korkusunu en aza indirgemek için, ebeveynlerin veya bakıcıların çocuğa endişe etmemeleri veya korkmamaları gerektiğini söylemeye çalışması nispeten yaygındır, ancak bu tür ifadeler, olumlu bir amaç, çocuk tarafından bir yargı olarak değerlendirilebilir, çünkü hissettiklerinin doğru olmadığını veya mantıklı olmadığını hissedebilirler.

Bu nedenle ideal, çocuğa korkuları ve ne hissettiği hakkında konuşmak, onu korumak ve durumun üstesinden gelmeye yardımcı olmaya çalışmaktır. Bu tür bir tutum genellikle çocuğun psikolojik güçlenmesine yardımcı olduğu için daha olumlu bir etkiye sahiptir.

3. Kaygı dönemini azaltmaya çalışın

Çocuğunuzun kaygı ile baş etmesine yardımcı olmanın bir başka yolu, kaygının geçici bir duygu olduğunu ve iyileşmenin bir yolu olmadığı görülse bile ortadan kaybolduğunu göstermektir. Bu nedenle, mümkün olduğunda, ebeveynler ve bakıcılar, herhangi bir aktivite yapmadan önce genellikle daha büyük olan kaygı süresini azaltmaya çalışmalıdır. Yani, çocuğun dişçiye gitmekten korktuğunu düşünen ebeveynler, çocuğun bu düşünceyi uzun süre almasını önlemek için diş hekimine sadece 1 veya 2 saat önce gitmeleri gerektiğini söyleyebilir.

4. Kaygıya neden olan durumu araştırın

Bazen çocuğun ne hissettiğini keşfetmeye ve durumu rasyonel bir şekilde ortaya koymaya çalışmak yararlı olabilir. Çocuğun dişçiye gitmekten korktuğunu düşünerek, çocukla dişçinin ne yaptığını ve hayatındaki önemi hakkında konuşmayı deneyebiliriz. Buna ek olarak, eğer çocuk rahat konuşabiliyorsa, bu durumda olabilecek en kötüsü de kabul edilebilir ve bu korku oluştuğunda çocuğun bir plan oluşturmasına yardımcı olabilir.

Çoğu zaman, çocuk en kötü durum senaryosu için bir planı olduğunu hissettiğinde endişe seviyesi azaltılabilir ve korkularını aşmak için daha fazla güven verir.

5. Çocukla rahatlatıcı aktiviteler yapın

Bu, çocuğunuzun yalnız kaldığında kendi kaygı düzeylerini kontrol etmesine yardımcı olabilecek klasik, basit bir tekniktir. Bunun için, çocuğa düşünceyi hissettiği korkulardan saptırmaya yardımcı olabilecek bazı rahatlatıcı aktiviteler öğretilmelidir.

İyi bir gevşeme tekniği, derin bir nefes almak, örneğin 3 saniye teneffüs etmek ve 3 başka nefes almaktan oluşur. Ancak, şortlu erkek çocuk sayısını saymak veya müzik dinlemek gibi diğer etkinlikler kaygıyı dağıtmaya ve daha iyi kontrol etmeye yardımcı olabilir.

Ayrıca kaygıyı kontrol altına almaya yardımcı olmak için çocuğunuzun diyetini nasıl ayarlayacağınızı kontrol edin.