Perikardiyal efüzyon

Perikardiyal efüzyon, kalbi çevreleyen zarda, ölüme yol açabilecek ciddi bir durum olan kalp tamponatına neden olabilecek plazma veya kan olabilecek sıvı birikiminden oluşur.

Kalbe ölümcül komplikasyonları önlemek için tanı ve tedavisi erken yapılırsa perikardiyal efüzyon tedavi edilebilir.

Perikardiyal efüzyon tedavisi

Perikardiyal efüzyonun tedavisi, inmenin nedenine, biriken sıvı miktarına ve kalbin işleyişine getirebileceği sonuca bağlıdır.

Hafif perikardiyal efüzyonda kardiyak fonksiyonda herhangi bir bozulma yoktur. Tedavi aspirin gibi ilaçların, ibuprofen gibi steroidal olmayan anti-enflamatuar ilaçların veya enflamasyonu ve hastalığın semptomlarını azaltan prednizolon gibi kortikosteroidlerin kullanılmasını içerir.

Bununla birlikte, kalp problemleri riski varsa, bu sıvıyı aşağıdakiler yoluyla geri çekmek gerekebilir:

Perikardiyosentez: biriken sıvıyı boşaltmak için perikardiyal boşluğa bir iğne ve kateter yerleştirilmesinden oluşan prosedür; Cerrahi: perikarddaki sıvıyı boşaltmak ve efüzyona neden olan lezyonları onarmak için kullanılır; Perikardiyektomi: ameliyattan, esas olarak tekrarlayan perikardiyal efüzyonların tedavisinde kullanılan perikardın bir kısmı veya tamamı.

Kardiyolog, perikardiyal efüzyonun tanı ve tedavisi için belirtilen uzmandır.

Perikardiyal efüzyonun nedeni

Perikardiyal efüzyonun nedeni genellikle perikardit ile ilişkilidir, çünkü efüzyon genellikle kalp zarındaki bu inflamasyonun bir sonucudur. Bu iltihaplanmaya neden olabilecek bazı nedenler şunlardır:

Bakteriyel, viral veya fungal enfeksiyonlar; Romatoid artrit veya lupus gibi otoimmün hastalıklar; Böbrek yetmezliği sonucu kanda üre birikmesi; Hipotiroidizm; Akciğer, meme veya lösemi kanseri metastazı; Kalp kanseri; hidralazin gibi yüksek tansiyon ilaçları.

Nedeni belirlemek tedavi için önemlidir ve bu nedenle teşhis sırasında doktor testler isteyebilir.

Perikardiyal efüzyon belirtileri

Perikardiyal efüzyon belirtileri, hastalığın şiddetine ve perikardiyal boşlukta biriken sıvı miktarına bağlı olarak değişebilir:

Nefes almada zorluk; Yatarken yorgunluğu kötüleştirme; Göğüs ağrısı, genellikle sternumun arkasında veya göğsün sol tarafında; Öksürük; Düşük ateş; Artan kalp atış hızı.

Perikardiyal efüzyon tanısı, kardiyak oskültasyon, semptomların gözlemlenmesi yoluyla fizik muayene ile yapılabilir ve göğüs röntgeni, elektrokardiyogram veya ekokardiyogram gibi testlerle doğrulanabilir.